Dierenseks

is het verrichten van seksuele handelingen met dieren.

Zoals er een verschil bestaat tussen pedofilie en pedoseksualiteit, zo bestaat er eveneens een verschil tussen bestialiteit (het hebben van seks met dieren) en zoöfilie (seksuele voorkeur voor dieren:)

• Preferentiële plegers: bestialiteit kan worden gepraktiseerd door mensen met een preferentiële (zoöfiele) voorkeur.
• Gelegenheidsplegers: naast de zoöfiele gebruikers zijn er ook daders die om andere reden seks met een dier hebben. Soms dient het dier ter vervanging van een menselijke partner: in delen van Colombia wordt bijvoorbeeld het hebben van seks met ezels door jonge mannen min of meer normaal gevonden als oefening. Ook werd (en wordt) in bepaalde streken verondersteld dat men door gemeenschap met een dier (of een kind) van een seksueel overdraagbare aandoening verlost kan raken.
• Antisociale daders: de antisociale pleger maakt het eigenlijk niet uit met wie hij seks heeft, een dier is een makkelijk slachtoffer. Vaak gaan de daden gepaard met geweld, mishandeling of genitale verminkingen. Het is mogelijk dat na verloop van tijd de dader zijn agressie op menselijke slachtoffers richt.

De Wet van 4 maart 2010, houdende strafbaarstelling van het plegen van ontuchtige handelingen met dieren en pornografie met dieren (verbod seks met dieren) is een aangenomen initiatiefwet van Harm Evert Waalkens houdende strafbaarstelling van het plegen van ontuchtige handelingen met dieren en pornografie met dieren. Doel is zowel de bescherming van de zeden als de bescherming van de integriteit van het dier. Strafbaar is:

• hij die ontuchtige handelingen pleegt met een dier
• degene die een afbeelding – of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding – van een ontuchtige handeling, waarbij een mens en een dier zijn betrokken of schijnbaar zijn betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft

Dit laatste lijkt op de strafbaarstelling van kinderporno, maar met lagere straffen.